تاسیس

خانه سینما سال 1365 و در پس مصوبه مجلس مبنی بر اختصاص 2? ار درامد فروش سینما جهت بهبود وضعیت رفاهی و صنفی شاغلان سینما تاسیس شد. سه سال بعد هیات موسس خانه سینما با حضور مدیران دولتی راه اندازی شد.(فخرالدین انوار (معاون سینمایی وقت وزارت ارشاد)، سید محمد بهشتی (مدیرعامل وقت بنیاد سینمایی فارابی) و محمد مهدی حیدریان (مدیرکل نظارت و ارزشیابی). اولین هیات مدیره انتخابی در سال 1372 با حضور 19 صنف مختلف تشکیل شد. خانه سینما در یک نگاه خانه سینما به عنوان جامعه اصناف سینمای ایران، فعالیت خود را از سال 1372 آغاز کرد. در این سال اعضای هیات مدیره که از سوی مدیران وقت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی منصوب شده بودند مسوولیت تاسیس این نهاد صنفی را برعهده داشتند. از زمان آغاز فعالیت خانه سینما به عنوان محل تجمع صنوف مختلف سینمایی، تا زمان اعلام تاسیس آن چهار سال طول کشید و این زمان شامل عضو گیری از اعضای صنف‌های مختلف سینما و معرفی بیش تر این نهاد به آن‌ها بود. به همین دلیل تاریخ فعالیت رسمی خانه سینما فروردین 1372 و زمان ثبت آن در اداره? ثبت شرکتها و مؤسسات غیر تجاری تهران مهر ماه 1372 ذکر شده‌است. از جمله اهداف اصلی تشکیل خانه سینما حفظ و صیانت از حقوق مادی و معنوی دست اندرکاران حرفه‌ای تولید، توزیع و نمایش هنر/ صنعت سینما و همچنین ایجاد امنیت شغلی و تامین اجتماعی و ارتقای سطح آموزشی و حرفه‌ای دست اندرکاران سینمای جمهوری اسلامی ایران است.

فعالیتها:

شورای داوری خانه سینما شورای داوری یکی از بخش‌های بسیار فعال خانه سینماست که شامل هفت نماینده منتخب از صنف‌های مختلف است و وظیفه اصلی آن رسیدگی و حل اختلاف میان اعضای صنوف سینمایی است. این شورا فعالیت خود را از سال 1375 آغاز کرده‌است

شورای صنفی نمایش این شورا (مرکب از نمایندگان انجمن سینماداران، اتحادیه تهیه کنندگان، کانون کارگردانان، نماینده وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و نماینده هیات مدیره خانه سینما) وظیفه برنامه ریزی و نظارت بر نمایش فیلم‌های سینمایی، تعویض فیلم‌های روی پرده و تغییر گروه‌های سینمایی را بر عهده دارد. این شورای صنفی نمایش از سال 1381 در خانه سینما تشکیل می‌شود.

بانک فیلمنامه ایران بانک فیلم نامه ایران از سال 1377 برای صیانت از حقوق مادی و معنوی نویسندگان شروع به فعالیت کرده‌است بانک فیلم نامه به ثبت آثار نویسندگان آزادو صنفی می‌پردازد که متشکل از شورای 7 نفره عبارتند از: یک عضو به انتخاب معاونت سینمای وزار ارشاد اسلامی، یک عضو به انتخاب هیات مدیره خانه سینما دو عضو به انتخاب شورای مرکزی کانون فیلم نامه نویسان سینمای ایران دو عضو به انتخاب کانون کارگردانان سینمای ایران یک عضو به انتخاب شورای مرکزی اتحادیه تهیه کنندگان و تزیع کنندگان فیلم سینمای ایران که وظیفه تعیین سیاست و راهبرد این بانک و نیز رسیدگی کارشناسانه در خصوص اختلافات حقوقی و فنی فیلم نامه‌های ثبت شده در بانک را برعهده دارند

بیمه و رفاه واحد رفاه و بیمه، امور بیمه درمانی هنرمندان، طرح تکریم، طرح معمرین و نیز بیمه درمان تکمیلی و وام صندوق حمایت از هنرمندان را با دریافت معرفی نامه از صوف عضو خانه سینما به واجدان شرایط را پیگیری می‌کند

کتابخانه خانه سینما این کتابخانه با برخورداری از 14 هزار عنوان کتاب ایرانی و خارجی با موضوعات مختلف، یکی از غنی‌ترین کتابخانه‌های موجود در کشور در زمینه سینما است. علاقمندان هنر هفتم و دست اندر کاران و هنرمندان می‌توانند با حضور در این کتابخانه تاریخ سینمای ایران و جهان را مرور کنند. فعالیت این کتابخانه از زمانی آغاز شد که کتابخانه بنیاد سینمایی فارابی سال 1375 با 9 هزار عنوان کتاب به این مکان انتقال یافت. از سال 1377 تا به امروز نیز تلاش شده‌است تا این کتابخانه روز به روز ازمنابع کامل تری برخوردار شود، به طوری که هم اکنون بیش از 13500 عنوان کتاب ایرانی و حدود 500 عنوان کتاب خارجی با موضوعات مختلف از جمله سینما، تئاتر، ادبیات، تاریخ، جامعه شناسی، رمان و فلسفه و... در این کتابخانه نگهداری و عرضه می‌شود. علاوه بر کتاب، کلیه مجلات تخصصی سینمایی ایرانی نیز در کتابخانه به صورت آرشیو کامل وهمچنین دوره‌های دو ساله اخیر شش عنوان نشریه خارجی Screen- Sight & Sound- Make up-Cineaste – Film comment- موجود می‌باشد.Variety اعضای کتابخانه همچنین می‌توانند از خدمات اینترنت کتابخانه به صورت رایگان استفاده کنند. شرایط عضویت: -درخواست عضویت -تصویر کارت ملی یا کارت دانشجویی یا صنفی -دو قطعه عکس -پرداخت حق عضویت(اعضای خانه سینما و دانشجویان سینما 2000 تومان، دانشجویان غیر سینمایی 4000 تومان، و افراد آزاد 10000 تومان) ساعات کار: کتابخانه خانه سینما به غیر از روزهای پنجشنبه و جمعه، هر روز از ساعت 9 الی 18آماده ارائه خدمت به مراجعه کنندگان می‌باشد. سالن نمایش و اجتماعات خانه سینما این قسمت نیز از دیگر بخش‌های فعال خانه سینماست که پس از بهینه سازی فضای نمایشی موجود و ارتقای سیستم تصویری و تجهیزات صوتی دال دیجیتال همواره آماده برگزاری گردهمایی‌ها و مجامع عمومی اصناف است و در زمان برگزاری جشن سینمای ایران پذیرای داوران جشن سینمایی است.

جشن سینمای ایران: - خانه سینمای ایران با برگزاری جشن سینمای ایران به بهترین‌های رشته‌های مختلف سینمایی که توسط خود اهالی سینما قضاوت می‌شود تندیس شایستگی اهدا ء می‌کند. تکریم و نکوداشت سینماگران از دیگر فعالیت‌های است که در طول سال توسط خود سینماگران بمنظور پاسداشت خدمات آنان به انجام می‌رسد.

جشن کتاب سال سینمای ایران -برگزاری جشن کتاب سال سینمای ایران بمنظور گرامی داشت کوشش‌های عرصه فرهنگ مکتوب سینمای ایران از دیگر فعالیت‌های خانه سینما ست.

کارگروه امور اصناف بمنظور رسیدگی به اعتراضات و شکایات افراد از صنوف سینمائی، کارگروه امور اصناف مسئولیت بررسی شکایات واصله و رسیدگی به آنها به حل و فصل اعتراضات برعهده دارد.

سلام.من ابوالفضل علیزاده هستم صاحب این وبلاگ.به نظر خیلی ها من خوشگلترین آدم روی زمین هستم!از شما میخوام که نظرات خودتونو برای من بزارید.

یه وقت فکر نکنید که من مغرورم اصلا این طوری نیست جون من خیلی بچه ی خاکی ای هستم.

باتشکر:ابوالفضل!

دوست دختر اصطلاحی است که به یک همدم یا یک دوست مونث می‌گویند. این شخص ممکن است و می‌تواند با شریک خود در یک رابطه عاشقانه قرار داشته باشد و این نوعی تعامل خارج از زندگی زناشویی به شمار می‌آید.

مردی جوان احتمالاً با دوست دخترش

عبارت دوست دختر کاربردهای گسترده و متفاوتی دارد به‌طوری‌ که بحث و اختلاف نظر در این زمینه بسیار است. در جوامع غربی به دختری «دوست دختر» می‌گویند که با دوست صمیمی مذکر خود رابطه‌ای نزدیک دارد و این ارتباط اغلب با قرار گذاشتن، تلفن کردن و بیرون رفتن و مانند آن همراه است. برای پسران ترغیب یک دختر به منظور دوستی و قرار و مدار، مرحله مهمی در برهه جوانی و نوجوانی به‌حساب می‌آید.

هرچند عبارت «دوست دختر» بیشتر برای دختر یا زنی به کار برده می‌شود که در شرایط دوستی (با جنس مخالف) قرار دارد اما گاهی این اصطلاح در مورد یک دوست مونث معمولی که نسبت به دیگر دوستان رابطه نزدیک‌تری با شخص دیگر (مونث یا مذکر) دارد نیز به‌کار می‌رود.^[1]

یه بار بذار حرف بزنم دیگه نه حرف سفره
نه حرف تیر تو قلب یه دیوونه ی در به دره
 نه صحبت پرسیدن لحظه و روز و حالته
نه قصه ی عاشقیه نه پاسخ سوالته
 نه اشکی ریختم لا به لاش نه پر شده از عطر یاس
 نه توش غرور پیدا می شه نه اعتماد نه التماس
این دفه حرف قصه نیست خاکستر حقیقته
یادت میاد یکی می گفت حقیقتم مصیبته
 بذار بدون پرسش و ساده و بی مقدمه
بریم سراغ حرفی که می ترسونه یه عالمه
همیشه از نخواستنت تو رویاهام می ترسیدم
بعد خودمو گول می زدم به ترسیدن می خندیدم
ترسه ولی قایم می شد شب میومد مثل لولو
 واسه همین گاهی بهت فقط می گفتم تو بگو
نگفتی و گذاشتمش پای غمای خستگی
 فهمیدم اشتباه بوده اینم یه جور دیوونگی
خیال نکن این که می گم شکایته رنگ گله س
قبول ندارم اخم تو مال نبود حوصله س
دیگه مزاحم نمیشم خیالت آسوده باشه
سهم من از آتیش بذار فقط یه کم دوده باشه
مهم اینه که اسمت و تمام دنیا بلدن
 فرقی نداره که با من چه قدر خوبن چه قدر بدن
مهم اینه تا دینمو یه کم به عشق تو دادم
 طبق یه قانون از چشات مثل یه قطره افتادم
 قصه ی ما دو تا شاید به درد تاریخ می خوره
کار من از جانب تو به درد توبیخ می خوره
همونشم تو بنویس کلی جای سپاس داره
 با من که کاری نداری اونو می دی کی بیاره ؟
نه بگذریم انگار دلم بازم پرید اون شبکه
برای تو تکراریه اما ناگه می ترکه
خوب می دونم تو این سالا تحملم کردی آره ؟
 چشات روشن نشد بگن زیبا تو رو دوس نداره ؟
 دل به دل کسی نده عاشقی دزده زیبا جون
 هر کار این دنیا عاشقی کنی بدون مزده زیبا جون
سخته مزاحمت نشم نمی دونم چیکار کنم
 نه نمیشم اما می خوام از خودمم فرار کنم
دلم می خواد برم یه جا که دیگه زیبا نباشه
 تمام دنیا رو برم فکر می کنم جا نباشه
تو همه ی وجودمی هر جا برم میای پیشم
ولی بهت قول دادمو دیگه مزاحم نمی شم
من نمیرم یادت باشه تو اونی هستی که می ره
منم یه جور مزاحمم که کلی پیشت میمیره
 مزاحمی که ردشو تمام آدما دارن
 نیازی نیس شمارشو به ذهن دستگا بسپارن
مزاحم خیلی روزا چه تو طلوع چه تو غروب
مزاحم روزای تلخ مزاحم روزای خوب
نه اینکه بار آخره مزاحمت طولانی شد
اخماتو وا کن تا برم باز که هوات طوفانی شد
 الان تمومش می کنم امون نمی دم تا بگی
 خوبیش اینه با هم می گیم مزاحم همیشگی
حالا که دلت اومد نامه رو بردار پاره کن
دیگه مزاحمت نشم ؟ دل می گه استخاره کن
چشمای ناز و روشنت شاده که شر من کمه
قند تو دلت آب میشه از نبودن این مریمه
تازه همونم که می خوای بدون زنگ و صحبتی
این آخرین حرف منه دلم خوشه که راحتی
مزاحم همیشگیت تاریخ اسفند می زنه
 اما زمان هیچه براش فقط داره داد می زنه
داد می زنه آی آدما مسافرای زندگی
از این به بعد به من بگید مزاحم همیشگی

مریم حیدرزاده

 عاشقی یاد گرفتنی نیست
هیچ مادری گریه را به کودکش یاد نمی دهد
عاشق که بودی
دست کم
تشری که با نگاهت می زدی
دل آدم را پاره نمی کرد
مهم نیست
من که برای معامله نیامده ام
اصل مهم این است
که هنوز تمام راه ها به تو ختم می شوند
وتو در جیب هایت تکه هایی از بهشت را پنهان کرده ای
نوشتن
فقط بهانه ای است که با تو باشم
اگر چه
این واژه های نخ نما قابل تو را ندارند … .